KİM KAZANDI? - ZAFER YAPICI

Önce rızkımızı çaldılar. Kumar ekonomisinin patronlarına kirli ihalelerle yok pahasına sattılar emeğimizi.

Yoksullaştırdılar bizleri…

Avuç açtırdılar önlerinde sonra. Boyunlarımızı büktüler. “-Herkesin bir fiyatı vardır” dediler: “-Kiminin fiyatı bir kuru ekmek, kimininki bol sıfırlı bir çek…”

Bizden çaldıklarının faizlerinin faiziydi oysa bu kez bize “bir oy” için fiyat biçtikleri.

Göremedik…

Halk yoksullaşınca büyüdü haramilerin anaparaları, faizleri ve dolayısıyla faizlerinin faizleri...Büyüdükçe daha fazla oy için, daha fazlamıza yaptılar “ahlaksız tekliflerini”.

Yoksullaştıkça, bazılarımız kabullendi yağma düzenini. Kabullendikçe daha bir yoksullaştık. Bir kısır döngüye sürüklendik. Çoğaldılar soyguncular.

Bilemedik...

Cüzdanımızla birlikte onurumuzu ve umudumuzu çaldılar.

Sezemedik…

Şimdi bir büyük dönemeçteyiz.

Ya pes diyeceğiz, ya direneceğiz.

Ya küçük dünyalarımıza dönüp avunacağız günlük mutluluklarımızla. Üç maymunu oynayıp ekleneceğiz halkından kopuklar ordusuna.

Ya da “güzel günler görmek” için direneceğiz. Acı çekeceğiz. Ama külümüzden doğacağız, büyüyeceğiz.

Siz bilin ki biz direneceğiz.

Siz bilin ki acı çekeceğiz.

Siz bilin ki külümüzden doğacağız, büyüyeceğiz.

Köylüm aşağılanırken siyasal erki elinde tutan bir kendini bilmez tarafından, işçim “özelleştirilmiş” hayatlarda kaybederken işini, memurum iktidar partisinin ilçe merkezlerinde başı öne eğik yardım dilenmek zorunda bırakılırken en ufak bir atamada bile, işsizler orduma her gün yenileri eklenirken üretimi dışlayan ekonomi politikası neticesinde, kimsesizim “geç lan” denilip doyurulurken sadece bol ampullü iftar sofralarında ve unutulurken seçim dışı zamanlarda; gençlerim tarikat yurtlarına mahkum bırakılırken, bir şehidim daha toprağa verirken, muktedir olmak için okyanus ötesinde “onu süpürmeyin” derken birileri, birileri fonlanıp borazanı olurken AB’nin, halkının çıkarını AB’nin çıkarının gerisine atarken birileri, kumar ekonomisinin istikrarının savunucuları televizyonları işgal ederken, “demokrasi” sadece içi boş bir sözcüğe çevrilirken…

Siz bilin ki gözlerinin içi gülen onlar; gözlerinden yaşlar dökülen bizler olacağız…

Devlet soyulmaya, ülke bölünmeye, halk ezilmeye çalışılırken bin koldan; gözlerinin içi gülen onlar, gözlerinden yaşlar dökülen bizler olacağız.

Halkını savunan, vatanını koruyan bizler olacağız.

23 Temmuz’dan tezi yok başlayacaklar “onlar halkından kopuk”, başarısız demeye. Hangi çarpık koşullarda seçim yarışına girildiğini sorgulamayacaklar bile. İktidar olanaklarının nasıl seferber edildiği, devlet törenlerinin nasıl mitingleştirildiği, hangi ünlü futbolcuların hangi ikinci lig takımlarına hangi paralarla transfer edildiği, nasıl sıfırdan “gemicik” sahibi olunduğu ve “gemiciklerin” filolara nasıl dönüşeceği unutulacak örneğin. Din ve ırk istismarcılarına gönül kapılarını açmış “sözde aydınlar” ezberlerini bir bir dayatacaklar bizlere. Gazete başlıkları bir günde değişecek. Bir günde uyum sağlayanlar çoğalacak yeni düzene. Şaşıracaksınız…

Bunun adı “başarı” konacak; bunun adı “demokrasi”…”Sadaka kültürü”, sosyal devlet olarak sunulacak…

Şaşıracaksınız…

Altı ok geride kaldı diyecekler. Atatürkçülük bitti. Siz de değişin diyecekler, siz de küreselleşin. Dikensiz gül bahçesine dönüştürelim ülkeyi diyecekler dört koldan. Dikensiz “küçük Amerika” gül bahçesine.

Değişmeyeceğiz, değiştireceğiz.

Asıl mücadele şimdi başlıyor.

Siz bilin ki halkı savunan, vatanı koruyan yine sizler olacaksınız; bizler olacağız.

İşte bu yüzden; bilin ki “güzel günler göreceğiz”.


(Haber Ekspres, 24 Temmuz 2007)